شمال نیوز/علیرضا قلی زاده:ورزشکاران مازندران از ورزش مازندران مظلومترند! این را به این دلیل می گویم که ورزش مازندران تنها باید مظلومیت عدم امکانات خود و گاهی چوب بی مسئولیتی مسئولان خود را بخورد اما ورزشکاران این استان هم چوب نداشتن امکانات، مسئولان بی درد ، نداشتن حامی و سر آخر هم فرار از قهرمانی و بخشیدن عطای ورزش به لقای آن.

تا آنجا که به یاد دارم پایمال کردن حق ورزشکاران استان برای دیگران اصلا" کاری نداشته و به راحتی بارها و بارها حق ورزشکاران استان در ورزش کشور نادیده انگاشته شده و صدای ورزشکاران مازندرانی هم به جایی نرسید.

یقینا" تمام دلخوشی ورزشکاران در کنار بعضی از مشوق های معمول داشتن مسئولین قوی و پیگیر و با دل و جرات است.ورزشکاران کلا" به این امید به تمرینات سخت و طاقت فرسا دست زده تا بهترین نتایج را در مقابل رقبای خود به دست آورند.حال تصور کنید تمام سختی ها به جان خریده شود نتایج هم مورد دلخواه باشد اما حق شما پایمال شود و یا اینکه وعده های داده شده مسئولین عملی نشود آن وقت است که دیگر انگیزه ای برای ادامه راه باقی نمی ماند.

نمونه این مساله هم فرار ورزشکاران از استان و از دنیای قهرمانی و سرانجام های مشخص و نامشخص آنان!!!

در چند ماه گذشته شاهد برخی مسائل مرتبط با ورزش و ورزشکاران مازندرانی هستیم که تداوم آن قطعا" مطلوب استان نخواهد بود.مواردی که برخی از افراد در سطح کشور آنقدر جسارت پیدا کرده که به راحتی حق ورزش و ورزشکاران مازندرانی را پایمال کرده و در یک زبان می خواهند جلوی پیشرفت چرخ ورزش مازندران را با اینگونه حرکات خود بگیرند. البته در این راه بعضی از دوستان داخل استان نیز کوتاهی نکرده و گوی رقابت را در بی انگیزه کردن ورزشکاران از دیگران ربوده اند.مثال این موارد بسیار است و تنها به چند مورد اشاره می کنم.

بهداد کم کم در حال حذف شدن است.رضازاده به راحتی توپ را به زمین مازندرانی ها می اندازد و می گوید بهادر مولایی می تواند با تقویت نقاط ضعفش رکورد بهداد سلیمی را هم بزند،وضعیت رضا یزدانی علیرغم تمامی تلاش ها (به قول خودش زحمات شهردارو امام جمعه جویبار) هنوز برای حضور در رقابت های جهانی مشخص نیست،احسان پور جایزه گرفته شده را باید پس دهد چرا که مسئولین استان وشهرش نتوانسته اند پول یک پراید را برای یک قهرمان جهان تهیه کنند،برخی از فدراسیون ها ورزش مازندران را بازیچه دست خود قرار داده اند،ورزشکاران نامی و پرآوازه مازندرانی از بیکاری شکایت دارند و همچنان درحسرت داشتن یک شغل برای امرار معاش به سر می برند...

همه این موارد در حالی اتفاق می افتد که ورزش مازندران آقای ورزش ایران است و از رشادت ورزشکاران مازنی در پیکارهای متعدد بوده که اینگونه ورزش ایران در جهان در حال درخشیدن است.

داشته هایمان در مدیریت ورزش کشور هم قوی است.اما آیا سود آن هم به اندازه آن جایگاها به استان رسیده است؟

مازندران اکنون دو نماینده در فراکسیون ورزش مجلس دارد.از سید هادی حسینی که روزگاری خودش مرد اول ورزش مازندران بود انتظار خیلی بیشتر از این حرف ها بود.چرا که همه به عمق نفوذ وی در وزارت ورزش آگاهی دارند.اگر چه تک مضراب هایی از او دیده شده اما نه تنها کافی نبوده بلکه بسیار کمتر از توان وی می باشد.

مقداد نجف نژاد رییس فراکسیون ورزش که هم اکنون نماینده مردم بابلسر و فریدونکنار در مجلس است آنقدر درگیر تیم استقلال است که باور کنید شاید حتی نتواند اسم چند تیم فوتبال مازندران را هم نام ببرد تازه شنیدیم ورزشکاران شهر خودش هم...

در بدنه وزارت ورزش هم تا بخواهیم مازندرانی و شمالی یافت می شود.وزیر شمالی ،معاون وزیر مازندرانی،مدیران کل ستادی اهل مازندران...اما چه فایده.ظاهرا" چون آقایان چند وقتی است به تهران رفته اند و آب و هوای آنجا را خورده اند نمک گیر شده و استان زادگاه خود را فراموش کرده اند.با آنکه از تمام زیر و بم مشکلات ورزش مازندران آگاهند اما حرکتی در خور شان ورزش مازندران از آنها ندیدیم و یا لااقل نشنیدیم.

در این بین مدیران کل ورزش مازندران هم از دید بنده بدون تقصیر نیستند.اما مدیر فعلی ورزش استان احمد سعادتمند که مطمئنا" با حمایت بعضی از نماینده های استان و افراد ذی نفوذ و همچنین تجربه های ورزشی خودش چند ماهی است بر کرسی مدیر کلی ورزش مازندران تکیه زده علیرغن فعالیت های مثبت انجام داده شده باید بسیار قوی تر گام بر می داشت و به گفته های خود بیشتر جامه عمل می پوشاند.مرد اول ورزش مازندران باید به مانند ورزشکاران استانش پر زور و قدرت در عرصه مدیریت باشد.

باید همانند ورزشکاران تمام سختی ها را تحمل کند و پشت سختی ها و فشارهای درونی و بیرونی را به خاک بمالد باید از ابهت ورزش و ورزشکاران مازندرانی دفاع جانانه تری نماید.

او باید بداند اینجا مازندران است مهد ورزشکاران شیر صفت.مدیر مازندرانی نباید اجازه مداخله هر کس و ناکسی را در روند امور ورزش استان بدهد.او باید صادقانه همه موارد را بگوید اگر چه به ضررش باشد.شاید جایگاه وی در آینده نزدیک به شخصی دیگر سپرده شود اما در این بین عملکرد سعادتمند می تواند مدافع محکمی برای تداوم روند مدیریتی اش باشد.

تقویت بدنه اداره کل ورزش و جوانان مازندران،توانمند تر شدن مدیران ورزشی شهرستان ها،حضور افراد لایق در راس هیات های ورزشی و پرهیز از انتصابات سیاسی و توزیع بودجه در بین هیات های پرکار و رایزنی گسترده با مسئولین درون و برون استانی حداقل کاری است که او باید انجام دهد.

حرف در این باره بسیار است.اگر چه نمی دانم واقعا" این مظلومیت روزی به پایان خواهد رسید یا خیر؟